Giden Bahar'a Şiiri - Feyza Muhurlu

Ebedi sabahları
gün ağartısında
gözleri bağlı
uzaklarda kaldı
varamadı hiç
sadece özlerdi..

çıkılamayan yolculuklara
ertenenler saklı
bavullarda toplu
elleri çılgın
gözleri nar-ında
küle dönüyordu içten içe
yanıyor,sezdirmiyordu..

her söz kıvılcım
düş'meye görsün
yangın ihtimali
telaşa gerek yoktu
sessiz-sakindi artık
elleri soğuk çelik gibiydi..

hesapsız,duldasında
ıssız gecenin
gönülden yakarışlarıyla
an'ıları yaşadıkça
sadece yad'edecekti..

sırtında eyvallahlar
dilinde zemheri türküleri söylerdi
ve sadece uçurduğu kuşları özlerdi..

var'ını yok'edecek kadar
cesareti olsaydı,keşke..
gönül terazisinde ağır b'asan
sırmalı düşleri hala süslüyordu..

etraf rengarenk
bahar çiçeklerin
güneşe dönük yüzleri
bir bulut gelmeye görsün
yaprakları,soluyordu..

Dağ yamaçlarında gözüm
imkansız diyorlar
birgün kanatlanırsa sevda kuşum
tutunup geleceğim
şimdi nerede bir su kenarı görsem
dinleniyorum barınaklarında
olmadık yerde
çık'ma karşıma
çıkma diyorum;
kırma yeniden kanatlarımı
bak sarmaktayım hala
derin yaralarımı...

4/6/2011-04:30
Bir eflatun..izmir