Giden Apartman Sakini Der Ki

Ben kehribar apartmanı no:15 sakini
Güneş sokağın hüzünlü sesi
Bir mektup bekliyorum geçmişimden
Postacı ayağını kesti buralardan
Yarin yolunu gözlemekle meşgulüm bir yandan
Pencereme çıkıp gökyüzünü seyrediyorum her akşam
Yürek işçisi olmayı öğrendiğim zamanlardan arda kalan vaktimde
Güzel oluyor dostların yokluğunda yıldızlara bakmak
İçimde isyan etmeye ilişkin o kadar çok sebep var ki
Belki de bu anlamsız sebeplere ilgisiz davrandığım için
kendimce mutluyum
Varlığımı insan olmanın ötesine taşıdığım vefasız insanlar içinde
Nemelazımcı olmadan zulme göğüs gererek geldim bugünlere
Ben Kehribar apartmanı no:15 sakini
Alt komşum Remzi ve eşi Lütfüye iyi tanırlar beni
Bir gün rahatsızlık duymadılar benden
Yazdan yaza çıkar giderdim
Buralar bensiz olurdu bir süre
Çok düşünmedim değil
Bir gün çıkıp gittiğim yerlerden
Sakinliğimle tanındığım bu yere
Öğlen namazıyla omuzlarda taşınıp gelmeyi
Ben insanları ezmeyi sevmem
Kendimi bu konuyu size inandırıcı gelmesi için
Zorlanmadan,ilk defa çile çekmeden şahit gösterebilirim
Ben Kehribar apartmanı no:15 sakini
Gelip geçen zamanlardan bugüne bir sitem etmeden gelen ben
Düşlerin engin sularından bir kent çıkardım ortaya
Çocukları şen şakrak,insanları pırıl pırıl
Bütün toprak barış kokuyor
Şiddetle örülen duvarlar şimdi sevgiyle yıkılıyor bu kentte
Benim olduğum yerde güzellik eksik olmaz
Bazen öyle kötü havadisler duyulsa da
Üç gün yası tutulur
Sonrası gidene bir sözdür
Bu söz insanca yaşamaktır
Mustafa öğretmenimin anısına!