Yağmurlar yağdırdım yüreğime göz yaşlarımla.
Fırtınalar estirdim içimden gelen oflarla.
Seni yok etmek için, seni unutmak için.
Beynime kazıdım gittiğini.
Bir daha asla o eski günlerin gelmeyeceğini.
Polyanaları oynasada gönlüm.
Asla yüzümün gülmeyeceğini ilan ettim kainata.
Seni beklemek ne kadar zor olsada.
Ölümü beklemek o kadar kolay geldi kalbime.
Yeni mutluluk resimleri ekleyemeyaceksem albüme.
Neyi bekler insan lütfen söyle?
Sana kısacık sensizliğimi anlatmak istedim.
İşte böyle.
Ama olmuyor işte yapamıyorum.
Sensiz, bu dünyada yaşayamıyorum.
Her şeyin altında ezilsede ruhum.
Sensizliği taşıyamıyorum.
Bilirmisin, su yerine serapa bakmayı?
Bilirmisin, yalnızlıkla kucak kucağa yatmayı?
Bilirmisin, hasretine vuslatı katmayı
Bilemezsin! unutsanda hatıraları ve beni.
Ben seni bu kadar çok özlerken _
sen asla ölemezsin, ve beni bırakıp_
gidemezsin...
Kayıt Tarihi : 22.6.2010 18:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!