Gidemem Ki Ben Şiiri - Veli Bilici

Bu bitkinlik ben de demirbaş gibi,
O benden gitmezse gülemem ki ben.
Kör talihim bana karşı taş gibi,
Gül demezse bir gün gülemem ki ben.

Bir çatırtı gelir çatımda benim,
Yıkıntı başlamış sathımda benim,
Tüm olup bitenler bahtımda benim,
Alın yazısını silemem ki ben.

Hayat bana küskün, ben de hayata.
Onda bir suç yoktur, hep bende hata.
Hayaller kursam boş hepsi safsata,
Ömrümde bir ak gün göremem ki ben.

Hayat başka çile yüklü kerata,
Bu gidişle karamsarım hayata,
Bu genç yaşta döndüm, döndüm bayata,
O eski günlere dönemem ki ben.

Uyuyup uyandım onu düşündüm.
Bir ilkini bir de sonu düşündüm.
BİLİCİ gidecek yolu düşündüm,
Hak’tan gayrısına gidemem ki ben.

Veli BİLİCİ
Andırın/1978