Gidemedim Bir Adım Bile Öteye

O çocuk gülüşün çıkmıyor aklımdan…
O ana saplanıp kaldım sanki,
Gidemiyorum bir adım öteye,
Uğrunda harcanmış bir hayat taşıyorum avuçlarımda,
Ayaklarım sürüklenirken geleceğe…
Ayaklarım götürüyor ya ben gidemiyorum,
Gidemiyorum işte bir adım bile öteye,
Sen ise bihaber tüm bunlardan…
Biliyorum, kafanı yastığına koyduğunda,
Aklından geçen bir başkası,
Dökülen gözyaşların bir başkası için,
Uykusuz geçen gecelerin bir başkası için,
Sen bir başkası için dolanırken avare sokaklarda,
Ben sessizce izledim seni…
Söyleyemeden içimdekileri…
Korktum…
Ya bir daha göremezsem gülüşünü…
Ya bana bakmazsan bir daha öyle…
Evet korktum,
Çaresizce izledim seni uzaklardan…
Başka insanlar uğruna aynı acıları çekişimizi,
Ne kadar çabalasak da fayda vermeyeceğini,
Sevgimiz ne kadar büyük olsa da…
Olmayacağını bazı şeylerin…
Anladım zamanla…
Vazgeçemedim yine de seni sevmekten,
Silemedim çocuk gülüşünü hatırımdan …
Gidemedim bir adım öteye…
O ana saplandım kaldım,
Sana takıldım da gidemedim,
Gidemedim bir adım bile öteye….
25.07.08
İstanbul