GİDEMEDiM Şiiri - Fikret Öztürk

Yine gidemedim evrenime,sema olmuş kapkaranlık,
Gitsen ne olacak ki ey cahil olmuşsun zaten seyranlık.
Çarıklarını giyme açma yüreğini düz yolların olur dağlık,
İstesen de olmaz artık bu cihanda at figanı çığlık.

O şırıl şırıl akan şelalelerin köpüklerini,
Cıvıl cıvıl öten enva-i kuşların seslerini.
Ağaçların ahenkle söylediği şarkıların ritimlerini,
İstesen de duyamazsın göremezsin bulamadıkça dengini.

Bir minik kuş idi olmuşsun şahan,
Dök içine kanları ağla artık her an.
Devir döndü devran ise söndü yaşanan buhran,
İstesen de yanmaz o ateş kül bağlamış canan.

Bir gün derler ki boş geldi boş gider cihandan,
Bindi imamın kayığına çıkamadı mağarasından.
Kimsesi yoktu dünyaya gelirken,giderken de dünyasından,
İstesen de ağlayanın olmaz beyhudedir yüreğindeki sevdan.

Oğlum Fikret bir sır geldin bilmece gidersin,
Dünya senin gibi hissedenlerin değil ne edersin.
Boşu boşuna yüreğini dağlar feryat edersin
İstesen de bulamazsın aşkı,cananı da deli edersin