Gidemedim Şiiri - Ruh Hastası Bülent Ceylan

Hani git dedin ya bana
Neden gidemiyorum senden biliyorumusun
Ben anlatayım sende dinle

Senden bir damlada olsa sevgi bulabilmek için gidemedim
Hayatı umursamazdım taki o gün seni görene kadar
Fırtınaydım duruldum gözlerinde denizi görünce
Uslandım adım uslanmaz adamdı
Sen farklıydın bana karşı koyan tek kadındın

Hani git dedin ya bana
Gidemedim işte

Bilirim sesini duyurmamak için direnirsin
Sanki digerlerinin intikamını alır gibi
Sesini duymak için uykuyu unutmuş biri oldum
Şimdi arar birazdan arar diye saatlerce bekledigim

Geceler içimi acıtmazdı böyle
Bir insan bu kadar küçülürmü diye düşündüm hep
Seni aradım hep bu şehrin çıkmaz sokaklarında
Düşler ormanının gece bekçisi oldum sayende

Zor kadındın sen
Ben kolayı seçip çekip gitmedim senden hayallerimi bavula koyup
Ugruna ölmedim
Ugruna yaşanacak kadın olduguna inandıgım için yaşadım hep
Mavi gözlerine bakıp hayal kurdum
Kurdugum hayalle yaşadım hep

Hani git dedin ya bana
Gidemedim işte
Bir gülüşüne ömür tüketmek için
Karanlıgın içinden çıkan ışık oldun o yüzden gidemedim
Senin için çok cinayet işledim
İçimde ne varsa geride bıraktım

Kocaman bir mezarlık içine gömdüm hepsini
Topragı ellerimle döktüm mezarıma
Uzun lafın kısası gitmedim gidemedim senden işte

Anlatacagım çok şey var aslında anlatamadıgım
Aklımı aldın hayatımı ortadan ikiye böldün
Hani git diyorsun ya bana

Seni sevdim
Senin beni sevebilme ihtimalin olmadıgını bile bile seni sevdim
O yüzdende gitmedim
Kahretsin gidemedim işte
BÜLENT CEYLAN