Gidemedim Şiiri - Ziya Arabacı

Ben senden hiç gitmek istemedim...
Boğazımda düğümlendi tüm kelimeler konuşamadım sustum...
Oysa konuşulaçak neler vardı...
Ayaklarım hep geri döndü senden giderken...
Kulağım sendeydi duymak istiyordu kal demeni...
Ben senden gidemedim sevgili sen gittinmi benden...

Kiraz ağacının çiçeğinde sevdim ben seni...
Günlerce seyrettim o güzelliği..
Sevgim vardı o çiçekte..
Çiçeklerini dökünce hüzün kaplardı yüreğimi...
Dökmesin çiçeklerini isterdim herzaman açsın...
Tıpkı her gün yeniden sana başladığım gibi...
Ben senden gidemedim sevgili sen gittin mi benden...

Kaç yaz geçti bu sevginin üstünden...
Kaç yaz açtı kirazımın çiçeği...
Ne kışlar gördüde yine pes etmedi açtı yeniden...
Geçiyordu zaman denilen kavram herşey bir bir değişiyordu da...
Bir değişmeyen sen kalıyordun içimde sevdiğim...
Ben senden gidemiyorum sen benden gidebildin mi...

Tek tek kapandı onca kapılar...
Benim yüreğimde kaldın çıkartmadım seni içimden..
Çıkmaza girdi bütün yollar...
İmkansızlıklarla savaş ettim güçlüydü benim sevdam...
Son kalan dermanımla yine seni sevdim...
Yine senin adını dilimde zikir ettim....
Sevdiğim ben senden hiç gidemedim gidemedim...

Çok derindeydin söküp almak istesemde...
İmkansızdı kök salmıştın tüm benliğime...
Bazen volkan olup patladın hasretle içimde...
Yaktın yıktın darmaduman ettin de...
Ben senden gidemedim sevgili gidemedim...

Çok muydu istediklerim...
Aldığın nefesin olayım...
Yandığın özlemin olayım...
Gördüğün hayalın olayım...
Seni ısıtan güneşin olayım...
Senin olayım herşeyin olayım...
Böyle bendeyken gidemiyorum senden sevdiğim...

Biliyorum imkansızdı benim sevdam...
Çaresizdi sonu yoktu sonsuzdu...
Denedim senden gitmeyi...
Sensiz nefes bile alamıyorken...
Ölmeyi istedim...
Dar ağacına astımda sevgimi ölmedi ölemedim...
Sevdiğim ben sensiz ölmeyi bile beceremedim....
Bu bendeki öyle bir sevdaykı sevdiğim....
Senden biran olsun bile gidemedim gidemedim sevdiğim...