Gidem Dedim Beytullah Şiiri - Hamiş Mustafa

Beytullahta altın oluk,
Görenlerin gözü yaşla doluk,
Aşkın ile tavaf dönük,
Gidem dedim beytullaha.

Makamı İbrahim orda imiş,
Sevenlerede gel demiş,
Bülbül aşan güldeimiş,
Gidem dedim beytullaha.

Hidayet eyle kuluna,
Engeller koyma yoluna,
Aciz günahkar kuluna,
Gidem dedim beytullaha.

Çok yakındır zemzem suyu,
Kaç metredir bilmem boyu,
İçenlere şifa suyun,
Gidem dedim beytullaha.

Zemzem suyu akmazimiş,
İçer içer bitmezimiş,
Ağızdan tadı gelmezimiş,
Gidem dedim beytullaha.

Yakınları uzak eden,
Uzakları yakın eden,
Nasip eyle bende gidem,
Gidem dedim beytullaha.

Günahlara dalsam bile,
Gerilerde kalsam bile,
Tatlı canı versem bile,
Gidem dedim beytullaha.

Arafatta vakfa dursam,
Günahıma tövbe kılsam,
Göz yaşımı orda silsem,
Gidem dedim beytullaha.

Neler geldi karip kulun başına,
Bende gitsem kör şeytanın taşına,
Buda gitmez onun hoşuna,
Gidem dedim beytullaha.

Müzdelifeden toplanır taşlar,
Hacıların aşkı orada başlar,
İnsanlar gider şeytanı taşlar,
Gidem dedim beytullaha.

Güç ver gidem habibine,
Katlanayım zahmetine,
Ulaştır beni Ahmedine,
Gidem dedim beytullaha.

Medinede hak aşığı,
Dünyayı almış ışığı,
Habibine et aşığı,
Gidem dedim beytullaha.

Bir kapıyı örtüp bini açarsın,
Kulun kalbini bilip geçersin,
Beytullahın üzerine ışıklar saçarsın,
Gidem dedim beytullaha.

Sefa ile merva arası,
Garibin yürek yarası,
Nedir doslar çaresi,
Gidem dedim beytullaha.

Kuran sünnet başımın tacı,
Doyurursun yoksulu açı,
Günahkar kuluna acı,
Gidem dedim beytullaha.

Mustafa kulunun günahı çok,
Yüreğimdeydi bir ok,
Senden başka kapımda yok,
Gidem dedim beytullaha.

Kabenin aşkına yazdığım şiirim.