Gidem... Şiiri - Mustafa Arpa

Dostlar bu dünyayı anlayamadım,
İzin verin bu kez,bi aya gidem.
Ferhat gibi bir dağ kaldıramadım,
Çölde mecnun gibi düz yaya gidem.

Ekmeği yiyilir,suyu içilir,
Sıddıklar mahşerde tek tek seçilir,
Ne ekmişsen ki o elbet biçilir,
Mahşer meydanına ağlaya gidem.

Binbir pişmanlık var beyhoş serimde,
Yaptığım hatalar; şarkı dilimde,
Tesbih taneleri gibi elimde,
Günahımı saya,hep saya gidem.

Sıratı sorarsan o kıldan ince,
Kanyaşı dökersin ateş görünce,
Her günde beş vakit çağrıdan önce,
Kirden arınılan o çaya gidem.

Dünyaya bağlanma,sanma kalırsın,
Nefsim birgün sende pişman olursun,
Nasıl yaşarisen öyle ölürsün,
Huydan gelmiş idim bi haya gidem.

Biter dünyada iş,biter vardiye,
Sanma sana dünya kaldı hediye,
Birgün çağırırlar -mustafa- diye,
Ağlıyam kendime ahh,vayya gidem.

(27.03.2001)