uzun bir yoldayım.
-şimdi anladım.
yalnızlığı şeritlerin gösterdiği,
göz yaşımı bariyerlerin tuttuğu
ışıksız ve insansız saatler içinde
dönülmez bir yoldayım.
-şimdi anladım.
boşlukta dalgalanırmış insanın ruhu,
kelimelerin cümleleri yok
sesin en gürültülü şeydi duyduğum.
-şimdi anladım.
bir bakış bu kez anlatmaya yetmedi her şeyi.
keşke radyoda en sevdiğim şarkı çalsa.
"hisler karşıdan karşıya geçsin
ansızın bir bakışın önünde dursun
dünya kederinin farına tutulsun
yürek hep oracıkta ezilmek ister."
az sonra yol kenarında çorbacı ararken,
o turuncu loş ışığın altında duran
tek kişilik masayı, en güzel yerinde
acaba bulur muyum diye iç geçirdim.
ve kaşıkların yankısını.
gitmekle azalacağı yok içindekinin
kimsenin yardım edeceği filan yok.
-şimdi anladım.
ben dünden, bugünden ve yarından muzdarip
aynı yorgun hayatıma devam edeceğim.
Kayıt Tarihi : 4.7.2023 04:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
04.07.2023 / Çanakkale
![Arif Naif](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/04/gidelim-oraya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!