Gidelim buradan, gidelim bu sancılı hayattan. Her gün canı cebimizde yaşamaktan, nefesimizi hüzünle harmanlamaktan yorulduk. Şehrin kuru gürültüsünden kaçalım. Şöyle küçük bir kasabaya gidelim mesela. Deniz gözümüzün hizasında olsa, çiçeklerle dolu bir bahçede sabahlasak, saçmalasak, çocuklaşsak yeniden, yeni günler umut getirse. Artık endişeyle değil gülümseyerek uyansak...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta