Perihan dinle...
Vakit erken olsa da,
Bu şehirden gidelim, doğduğumuz köyümüze...
Görüyorsun,
Altı üstü insan kaynar,
Yapılar birbirine karışmış,
Yapılar da ağlar.
Gökyüzü siyah,
Sen farkında değilsin.
Kaldırımlar da büyük ayak izleri,
Biri diğerini saklar.
Burası,
Bizim şehrimiz,
Gemiler bizim, denizler bizim,
Hani çılgın yüreklerle seviştiğimiz.
Düşlerimiz değil midir?
Düşlediğimiz ve düşündüklerimiz.
Böyle devam ederse,
Bize yabancı kalacak gerçeğimiz...
Bak,
Yem oldu martılara,
İçimizde parçalanan sevdaların saflığı.
Diyorum ki başımız dik yıkılmadan ikimiz,
Şimdi ela gözlerini gökdelenlere kapat Perihan,
Solmasın mavi, soldurmasın duygularımızı güneşimiz…
Kayıt Tarihi : 21.8.2008 14:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)