Ölüm kurtuluş olmaz kaçmaya.
Kaçmak uzaklaştırmaz insanı yaşamaya.
Yakın, geriden gelen zamanı.
Yarına çocuksu gözlerle bakacağım.
Kavuşmaya çocuksu ellerle dokunacağım.
Çok uzaklarda...
Mesafelerde gördüm ben tarihi.
Yazılan notları,
Geçilen umutları,
Ezilen hayatları gördüm ben,
Gidelim buradan anne.
Bu tarihten koparalım kendimizi.
Üşüdüm ben.
İlmiği boynuma geçirircesine üşüdüm
Üşüdüm ben.
Zinciri ayaklarıma paslanırcasına üşüdüm
Üşüdüm ben.
Ölümün soğukluğundayım anne...
Pencereme güneş doğmadan,
İçimde hasretin soğumadan,
Gözlerime gözyaşların dolmadan,
Gidelim buradan anne
Bu ölüm geçmişse aramıza,
Bu şehir merhem olmuyorsa yaramıza,
Tuz olmadan bu hasretlik yaramıza,
Gidelim buradan anne.
Gidelim anne...
Zamana yenik düşmeden,
Düşen ilk kar tanesi üşümeden,
Gidelim buradan anne.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!