Gidelim
Gözlerinde yaş izleri var belli ki
Düşlerini düşünüyordu
Gerçekleştiremediği hayalleri
Adı üstünde hayaldi
Hayalde kaldı..
Dizlerini dövüyor her geçene
Anlatmak istiyordu kendini
Değirmende ağarttığı saçlarını
Ayazın yüzünde açtığı derin yarayı
Derin iç çekmelerinin nedenini
Ama her şeyi her şeyi konuşmak istiyordu…
Bir daha hiç konuşamayacak
Bir daha hiç sevmeyecekti
Bir daha hayal kurup hüsran yaşamayacaktı
O kafaya koymuştu çoktan
Duymayacak
Görmeyecek
Sevmeyecekti…
Son demiydi ömrünün
Artık eskisi kadar dostu değildi dizleri
Heyecanla bakan bir atmaca değildi gözleri
Ve yüreği
Hiç bu kadar
Acımamıştı
Örselenmemiş
Ötekileştirilememişti
Sevmişti
Sadece sevmişti
Elinde yüreği gitmişti
O hayal ettiği yere
Yüreği onu bedeninden önce
Yerleştirmişti eş ruhuna
Bilemezdi yaşlı adam
Eş
Ruh
Sevgi
Bunların hepsi bir aritmetik bir örüntü sanki
Bir örselendi mi?
Hepsi örselenir
Biri yok sayıldı mı?
Hepsi yok sayılır
Yaşlı adam artık tek dileğini haykırıyordu
Dertliydi
Gözleri
Kısık ve nemli
Kimsesiz hayalleri hep hayalde kalmıştı
Sığıntı gibi yaşamak yerine
Gitmek istiyorum dedi
Defalarca yineleyerek
Yeniden yeniden tekrarlarken
Her seferinde daha güçlüydü nefesi
Ele avuca düşmeden
Benim;
Eşimde
İşimde
Sevgimde
Saygımda
Bir avuç kara toprak dedi
Gitti usta gitti
Şimdi o sözcükleri ben derliyorum
Çırak düşüncelerimle
Gah ağıtla
Gah sevgiyle
Gah hüzünle resmederek
Belki kendime
Kabahatlerimi yamayacak bir yama
Belki evlada
Kalacak yadigar bir hikaye çırak yüreğimce
Birden kağıt dile geldi
Çok şey anlattık yine kalem…
Hadi toparlan eşik edelim
Sen kalem
Ben beyaz gelincik
Usta bizi bekler…
Çırak
Yazacak bir hikaye olduğunda seslenir
Hikayeleri hep bizedir
Bizimle dertleşir öğrendiği gibi
Ustadır kalemi
Bilir ustasıyla aynı kaderde nefes olup
Dem tutar yüreği
Bilir her mısrada
Biraz yüreğini
Biraz ustasını
Biraz bizi dillendirir
Gidelim
Sana da bana da can olan yere kalem
Usta bizi bekler
Tabiat kollarını açmışken
Usta bizi gözler
Dertleri kabarmış
Dili şişmiştir
Harfleri sözleri bizi özler usta
Hadi otur gam tahtının baş köşesine
Kağıt kalem olarak değil
Kömür ile dal olup gidelim sessizce
Gidelim gidelim gidelim
Hikmet ERDEM & EĞERBİRGÜNANKARA
26/03/2013 18:50
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 19:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)