Düne gidip, bende eski beni görmeli,
Eşiğine secde edip, seni kıble bilmeli,
Ben eksiğim!
Nakışlayıp bezeyip, yeni bir ben etmeli,
Tut elimden vuslatına gidelim.
Sultanımsın, hem de benim tahtımsın,
Yüreğime aş, köhne ömre bahtımsın,
Ben ki eksik!
Sen bende, boynu bükük bedbahtımsın,
Tut elimden arzuhâle gidelim.
Yağmurumsun, can verensin toprağıma,
Senle soyum sürer, gelip girsen otağıma
Ben karanlık!
Gel güneşim ol, gir buz dağı yatağıma,
Tut elimden kerevete gidelim.
Bakışın değse, yürek yanıp tutuşur,
Bir dokunsan, sende bir ben tutuşur,
Ben ki sönmüş kül!
Dokun, beni yak. Beni har et, savur,
Tut elimden har yangına gidelim.
Gelsen, gönlüm dokuz bayram edecek,
Kalsan konaklasan, karakışı bahar bilecek,
Ben ki çağ yangını!
Kar yangınım gül teninde sönecek,
Tut elimden cennetine gidelim.
Alkadraz_Kuşçusu
09 Ekim 2010 İst
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen dokunsan, bende bir sen tutuşur,
Ben ki sönmüş kül!
Dokun beni yak, beni har et savur,
Tut elimden har yangına gidelim... döktürmüşsün üstad yine gönül telinden. yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (1)