Gidelim Şiiri - Ergün Bilgi

GİDELİM

Haydi gidelim sevdiğim
Vazgeç siyaha gebe mavi hülyalardan
Bize göre değil bu han, bu cihan…

Taflan hüzünlerini de al yanına
Efsunu yitmiş gökkuşağını da
Elası solmuş gözlerini
Toprak kokulu ellerini
Ve tüm hasretlerini
Hicranlarını...
Katlayıp koy bohçana
Anılar döşeğimiz, umutlar yorganımız olsun.
Kim bilir!..
Dalarız belki bembeyaz rüyalara

Ahh güzelim!..
Can çekişiyor ruh ikiz bedende
Sen bensen ey sevdiğim, ben sensem
Yetmez mi
Nedendir bu üşümem, bu ürpermem?..

İlahİ!..
Yürüyen gölge apaçık güneşi inkar ediyor,
Gözyaşı gözde, pınar gözesinde kuruyor
Gelincikler, menekşeler, kırmızı güller…
Boynu bükük, biraz da ürkek iç çekiyor
Ve karanfiller bir kez daha mateme duruyor.

Haydi gidelim sevdiğim
Bu sofa, bu sofra bize göre değil
Bala banmış parmaktan, bal değil
Biteviye baldıran damlıyor
Belinde kaşığı, elinde çanağı harami
Belenmiş bebeğin ak sütünü içiyor
Ve eğilmiş alacakaranlıklar kulağıma
Meczup medyum gibi zifiri fallar açıyor
Kalk gidelim sevdiğim karanlık basmadan
Güneşin son ışığı bizden hesap sormadan

İlki biz değiliz sonu da olmayacağız
Ha bir asır önce ha bir asır sonra
Kimi kapanmış dünyasına kimi Aşiyan’ına
Gidelim sevdiğim vakit çok geç olmadan

Kelebek uçmamış bakir kırlarda
Ağzı bağlı dururken nevbahar
Semizlemiş zemheri pervasız yayılıyor.
Gidelim sevdiğim haydi kalk!
Mutsuzluk, umutsuzluk kapımızı çalmadan
Bırak bütün korkularını, yüklen tüm doğrularını
Gidelim sevdiğim dokuz köyden kovulmadan

İman yokluyor cehennem tellalları
Bağdaş kurmuş sıratın üstünde...
Cennet varisleri çoktan vurmuş kör kilidi
Karnında saklıyor sekiz anahtarı
Değil ilk kapısı, son kapısı bile kapalı
Bu cennet, bu cehennem bize göre değil.
Gidelim sevdiğim!..
Gidelim
Son amelimiz son niyetimizi bozmadan.
Ergün BİLGİ