Baba bir merdiven basamağında oturuyorum,
Hava sıcak ancak ürperiyor içim.
Ebedi bir uykuya dalsam mermerde soğuk,
Biliyorum, farkındayım, aslında bir hiçim.
Toprak anaya sarılmaktır son maksudum...
Şu beyaz kelebeği tutsam avuçlarımda,
Baba kırmadan yakalayalım narin bedenini.
Dudaklarım bozkırdaki çorak toprak,
Hareketsiz, durgun, yanık, çatlak çatlak.
Konuşamasam da anla her bir derdimi...
Çiçekler toplayalım yaprağı nakışlı,
Hatıralarımdaki gibi, ılık pembe bakışlı.
Baba gidelim arkamıza bakmadan,
Kızın yorgun düştü, üzüldü ve kırıldı.
Sen iyileştir, tut yaslı kanadından.
Baba gidelim, gidelim seda etmeden,
Kaçalım, yaralı gönül bahçelerinden...
Yasemin Tuğba Algın
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merdiven basamağında oturan karamsar edalı bir kızın kaleminden dökülebilecek dizelerden meydana geldi bu şiir...Geçen gün bahçede dolaşırken merdivenin korkuluklarına yaslanmış hüzünlü bir yüz görmüştüm. O yüz için bir hikaye kurgulamıştım kafamda. Şiirim kurguladığım hikayenin bir ürünüdür. Kendi babama hitaben yazmasam da ona armağan olsun...
TÜM YORUMLAR (1)