Gidelim Şiiri - Gökhan Avcı

Gidelim.
Gidelim baharların hala misafir kaldığı
Coğrafyalara.
Sohbeti daha bitmemiştir çiçeklerin kuşlarla.
Rüzgarın şarkısını dinleriz,
Saçlarına dolanıp nota nota inen
Uzakların umudunu..
Irmağın ritminde yıkanır ruhumuz,
Denizin dalgasında..
Çağlayanlar, masallar anlatır gecede yalnızlığımıza..
Sonra, şafağa demlenir gözlerin
Ve gözlerinden içerim aydınlığı..

Seni anlatırım gündüze.
Güzelliğine tual olur durgun sular.
Işıklar çizer yüzünü, zeminine mavinin..
Ve gecede aynası olur bütün bir deniz,
Sonra yüzün yansır yakamozunda Ay'ın..

Hayde gidelim..
Bu çağ insanlığımızı kapattı..
Zamanın ötesinde hala doğrusal bir umut var!
Kayıp türkülere bürünmüş,
Yüreğimizin farklı boyutlarında titreyen..
Yüreğimize gidelim..
En ilkel hislerine,
İlk sevmelerimize,
Bencillikle sarılmamış yalın sevgimize gidelim..

Burdadır, karanlıklarla çürümüş yanımız.
Yüzün, ruhu olsun
Tutuşsun bakışlarında gölgeler.
Sonra karakteri olsun aydınlığın.
Ve gözlerinde tutuşsun gece..

Hep uzaktan seyretik yıldızları.
Dilek tuttuk kayarken meteorları.
Yıkıntının eşiğinden
Uçurumlarca uzaklıktaki parıltıya benzettik
Sevgiliyi ve gözlerini.

Yetmez!!
Oraya gitmeliyiz.
Kayan bir ışık parçasında artık dilek değil,
Yörüngesinde yaşamalıyız,
Sevdayı yıldızların...

Gitmeliyiz.
Yanılgının olmadığı gerçeğe.
Orda, hükmü bellidir sevdanın.
Formlaşmış hislerimizden parçacıklar orda.

Gel yüreğime gidelim...

Gökhan Avcı