Can yoldaşım benim tut ellerimden.
Düşelim yollara, şafak sökmeden.
Kavlimiz böyleydi seninle dünden.
Gidelim dağlara güneş doğmadan.
Varsın buralardan kaçtı desinler.
İster korkak ister ötlek bilsinler.
Bizi ayırmadan şu zalim eller.
Gidelim yollara engel olmadan.
Maraş önümüze sıra dizilse.
Peşimize aşiretler hep düşse.
Anan baban bacın,kardeşin küsse.
Gidelim bir yere konup durmadan.
Sende buna kaçmak diyorsan şayet.
Bana göre bunun bir adı hicret.
Yeter ki sen gülüm birazcık sabret.
Gidelim gizlice kimse görmeden
.
Korkutmasın seni dağlar denizler.
Sevdamız onları inan ki düzler.
Aşk dediğin zoru çok kolay eyler.
Gidelim buradan ecel bulmadan.
Kayıt Tarihi : 11.4.2015 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/11/gidelim-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!