Gidelim
devinimde döner dünya
mevsim son güneşle toplar kırıntılarını
son parıltılarıyla el sallanır yaza
kalkar gecenin son vapuru yol alır limandan
aynı anda hareket eder lokomotif
vurur gecenin gölgesinde kendini raylara
başlar ilk yağmurla üşüten hazan
çocukluğum gelir aklıma
sanki devrik şişeler yan yatmış
salaş bir meyhane gibi karşımda
renkler cümbüşünde topaçlar
bakkalda serpiştirilmiş tezgahta
elimde topaç
tüm hırsıyla saplanır toprağın bağrına
dön baba dönelim
babalara gidelim
Vedat Koparan 16.09.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 17.9.2005 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)