Gidecektin, biliyordum
Bir akşamın sabahına kadardı gelişin
Öyle sessiz, öyle içtendi sözlerin
Farkında olmadan sende kendimi kaybettim
Bir yol olmalı, soğuk kalpleri inandıracak
Bir şey söylemelisin umut ikliminden
Dönüşü olmayan sabahları olacak
Bir ah vermelisin, sahipsiz olacak
Karanlık kimine ışık, kimine ziya
Ama beni götürmüyor yastığıma
Sessiz sessiz akarken kelimeler
Gözyaşlarım onlara eşlik ediyor
Tanımak, tanımamak ne fark eder
Görmeden de olsa sevemez mi insan
Hani bilinmezlik, hani bir hiç kadar
Her şeyini bağlayamaz mı, sahipsiz gerçeklere
Yollar dar yollar sarp yokuş
Hepsinden aşırmak mı niyetin
Bütün köşe taşlarından yollarıma
Yapayalnız ve sahipsiz bırakmak mı niyetin
Söyle, söyle sadece iki kelime
Hapsettiğimiz duyguların yerine
Bırak, bırak gitsin belirsiz menzillere
Bastırılmış hisler, üstü örtülmüş hayaller
Kayıt Tarihi : 29.7.2007 22:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!