Gideceksen Sen de Mutlak Mahşere

Gencim diye pek güvenme yaşam’a
Hayat fani hem de gayet kısadır!
Gaflet edip gayr-i meşru yaşama!
Öyle yapmak kula dert ve tasadır!

Sefa sürsen binlerce yıl cefasız
Gün dolunca döner yıllar bir ana!
Şayet bir zat değil ise kafasız
Her anında tabi olur Kur’ana!

Az yaşasan çok yaşasan ölüm hak!
Doğru olan dine göre yaşamak
Gelecekse apansızın o el-hak
Şarttır kula her yanlışı boşamak!

Hiç kimseler kaçamazken ecelden
Firar mı var yoksa senin fikrinde?
Madem Mevla yazmış onu ezelden
Yap kulluğu ber-devam ol şükründe!

Nadim olma gelişinden dünyaya!
Bu fırsatı vermez Allah her kula
Yönelmezse kişi şayet kem huy’a
Tüm hayatı olur elbet kar kula.

Az olanı çok olanla değişsen
En bahtiyar sen olursun atide!
Madem öyle bir an önce değiş sen!
Takas yaptım beka ile bet’i de!

Sen, sen isen gönül verme fenaya!
Fena seni cüda kılar dininden!
Hiç değmezken öyle şeyler senaya
Sen methetme onu dine kininden!

Bir gün olur bindirirler o sala
Birkaç yılda unutulur gidersin!
On yıl sonra dönünce bir masala
Öte yanda yaptığını ödersin!

Gelen gider gidenlerse dönmez hiç
Neden acep göndermezler gideni?
Madem giden geri döndü denmez hiç
Sen giderken olma arzdan bir den’i!

Gafil Cihat sayma kendin sen muaf!
Çünkü her an ağzındasın o topun!
Şayet Rabbe ettirmezsen kendin af
Bil kurtarmaz orda seni soysop’un!

Gerçek buysa önce kendin ol Salih!
Sonra gayra tevcih eyle sözünü!
Sanma seni bulur illa o talih!
Geç talihi dön Mevla’ya yüzünü!