Gideceğim Müsadenle Şiiri - Orhan Bozdağ

Çekip gitmek dolu gözlerimde
parmaklarımda sıla hasretinin nasırları var galiba
ve gözlerimin alabildiğine yalnızım
kaybolmalıyım bilmediğim bir şehirde...

Şakaklarımdaki ağrı güneşten kaynaklı
bilirsin eskiden beri sevmem bu kadar aydınlığı
loş ışık birazcık ta sigara birazcık da sen
bana yeter de artardı bilirsin.

İçimde bir korku vardı büyükçe
ve korkmuyorum şimdi hiç bir şeyden
ölüm dediğin nedir ki demiş ya hani
sensizliğin kısaltılmış haliymiş...

Dudaklarımda bilinmedik bir şehrin hasreti var
ve afilli cümleler yalnızlığı katlanılabilir yapmaz
kaybolup gitmek gerek bilmediğim bi şehirde bilmediğim insanların içinde
benliğim o kadar yıkık dökük ki görmemeli hissetmemeliyim

müsadenle müsaadeni isteyeceğim...
Gidiyorum, gidenlerin gelmediği bilinmez bir şehre