Gideceğim İstanbul Şiiri - Gündüz Güneş

Bir gece yarısı asabım bozuldu,
Yavaşça çıktım evden,
Altın yüzüğümü, alyansımı
Saatimi bırakmışım;
Üzerimde boş bir cüzdan…
Yürüyorum, elimde anahtarlarım,
Belki dönerim diye…
Aksaray’dan Laleli’ye
Laleli’den Beyazıt’a
Beyazıt’tan Sultanahmet’e
Üşümesem oturacağım taşlara…

Köşe başında taksiler sinek avlıyor;
Bir cesaret edebilsem,
Çıkarıp atacağım pasomu, kimliğimi
Sevdiklerimi, sevmediklerimi
Tüm geçmişimi...
Bir cesaret edebilsem,
Çekip gideceğim İstanbul.

İstanbul, 1994