Yüzyıl yaşayacağım bu dünyada bir iz bile bırakmadan, çekip gideceğim fani dünyada dikili bir ağaç bırakmadan, ardıma bile bakmadan.
Bir gün göçeceğim bu alemden gözlerimide kapatmadan, gideceğim son nefesimi bırakmadan.
Can emanet doyasıya yaşadım etmedim ona ihanet, dostlara kucak açtım yüreğimde her zaman vardı dolu dolu merhamet. Bir asır yaşamak istediğim bu dünyada vakti gelince diyeceğim bütün dostlara elveda.
Şu fani dünyada ne kavga bitecek ne de kargaşa. Daha ne sevdalar yaşanacak bu topraklarda. Ne Mecnunlar kavuşamayacak Leylalarına, ne Şirinler uğrayacak hayal kırıklığına, ne gençler kafasını gömecek kumlara, ne kazmalar sallanacak sert kayalara, ne Ferhatlar yazacak adını dağlara, bütün bunlar yaşanacak bir sevda uğruna.
Vakti gelince gideceğim geride kalan dostlarıma diyeceğim
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümin Çelebi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/24/gidecegim-64.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)