Gideceğim Şiiri - Ayşe Oktay

Gideceğim,

adımı kimseye ezberletmeyeceğim

Hiçbir gönülde baki olmadan,

çocukluktan kalma bir alışkanlığı da alıp yanıma,

İradesizliğime kızıp,

İsyanlar savura savura gideceğim.

Unutmak için verdiğim her çabayı küçümseyeceğim.

Celladım olmaya soyunan

üç-beş suratı formatlayıp beynimden

acaba ile başlayan ümitlerimin canına okuyarak

dolu dizgin realite ile gideceğim.

Bir suçlu aradığım da yok üstelik

Haklı olmak eskisi kadar okşamıyor gururumu

Varlığım eski bir masalmış,

Eğreti duruyor şimdilerde.

Tüm zamanlar parsellenmiş birilerine,

Bilmem ne kadar önce.

Zamansızlıkla boğuşuyorum

Aidiyetsizliğime gömülüyorum boyumca.

Aradığım benden uzak olmasa da /her ne kadar/

Kaçış kendime olsa da

Aldanışımın lezzetiyle

Gitmek fikrini seveceğim.

Aklıma düşmez bir an eskiyi yâd etmek

Benim değildir belki aldandığım aşk

Başkasının hikâyesidir öykündüğüm,

Sudan sebeplerle koştuğum yürek,

başkasınındır.

Son cümleler kuruldu

Son söz icat edildi

İnsanlık bir adım daha ilerledi(!)

Bana kalpsiz dediniz, kalbimi kırdınız

Öfkemi yutana kadar gideceğim.

(21 Ağustos 2009)
#yazargibiyim