Gideceğim Şiiri - Şair Khan

Bir gece kopan fırtına ile ayrılacağım bu diyarlardan
Hiç istenmese de o sıcak yataktan kalkıp düşeceğim yollara
Yağan yağmur gözlerimde olsa da gideceğim tıpkı doğan güneşin battığı gibi
Sevdalar yaşanır ve biter deseler de ben sevdamı kalbime gömeceğim
Onun aşkını her gün biraz daha büyüteceğim ektiğim kalp fidanlığımda
En verimli suyla gözyaşı pınarlarımla sulayacak kor ateşi ile ısıtacağım
Onu asla nadasa bırakmadan onu imkansızlılar diyarında büyütecek
Annenin evladında sakladığı şefkatle seveceğim ama yinede gideceğim

Gideceğim gitmeliyim artık zaman doldu, ilkbahar bitti
Bak bir bak sevda bahçelerindeki güller soldu artık hazan oldu
O güzel esmer günler geceler birbirine karıştı tek hatırlanan mazi
Göz yaşı ile ıslanan yatakta okşanan saçlarda el oldu.
Mukadderat mı denir kader mi denir bilinmez ama asıl olan hep acı

Bak Deniz de köpürdü dalgaların azmış uğultularına martılar bile çare buluşamıyorlar
İşte ta ilerde ufuk çizgisini çizmiş alın yazı gibi, kanatlarını tak uç bu sonsuzlukta diyor
Nasıl gelirim nasıl koparırım ben bu sıcak göğüsten diye sızlansa da dil
Artık minarelerde yanan sadece değil kandil, yanan bir ateşin acıklı eseri okunan bakir,
Soğukta gelse yattığım musalla taşı yada ölüm denen baki fon
Asla sevgini aşkını anlayamayacak beyinlerdeki son.

İşte gidiyorum kimi sevgi dolu kalplerden kim kin ile kusan dillerden
Ama bilirim ki bana ne varsa arkamda olan yaşlı gözlerden,
Göğe Açılmış bir çift elden, nasipse diye başlayan cümlelerden
Tek sana yalnız sana özel olacak bitmek bilmeyen sevda dolu
Rüya denen alemlerden sana dönüşlerden