Gidebilsem Yanına

Ben acıları Yalova'da, denizinde, dağlarında, yollarında bıraktım,
İşitmem şehrin seslerini, duymam martı çığlıklarını,
Dalgalarında Marmara'yım kumsallarına vuran.
Duyar mısın benim gül ağıtlarımı, senin için ağlayan çınarları,
Ölüyüm gibiyim çoktan, bir baksan gözlerime,
İçimdeki o kanlı cam kırıklarına,
Bu ne zifiri karanlık,
Bu nasıl bir hüzün,
Bütün fenerlerin söndürülmüş ışıkları,
Kahreden şarkılar.
Ben acıların şairi olmuşum, yaklaşma maziye, yanarsın.
Sularım tuzlu, sularım Marmara,
Yaprak dökülmüş yürüdüğümüz yollara,
Bir duâsın artık dudaklarımda,
Bir fırtına bekliyorum çıksa; alıp götürse geçmiş yıllara,
Gidebilsem, gelebilsem yanına.

(Şiirhan)