Bırakmalı
Olduğu gibi
Ne varsa Dünya dediğimiz
Gitmeli
Gidebilmeli
El ele Azraille
Hoşça kal diyebilmeli
Sevinçler de
Hüzünler de
İnsan içinmiş.
Gün gelir
Hesap dönermiş.
Ne var ki
Dünya ölümlü
İnsanlar faniymiş.
Ömür dediğin
Sayılı gün tez geçermiş
Can dediğin
Kafeste kuş misali
Zamanı geldiğinde
Uçabilmeli
Umuda
Veda edebilmeli
Sevdiklerin
Helalini alıp
Sevenlerine
Hatırlanası
Anlar bırakıp
Bitirmeli
Bitirebilmeleri
Ağlamak da
Gülmek de
İnsani değermiş
Kendini bilmek
Gerçeğin bedeliymiş
Sonsuz hırs
Kibir,
Riya,
Nefret, Değmezmiş
Yaşamın sırrı kilit
Anahtarı ecel
Toprak dediğin
İnsanın bedeniymiş.
Ölüm hak
Hakikatin bab-ı
Girebilmeli.
Zor da olsa
En büyük korkusuyla
Yüzleşebilmeli
Nefsine
Arzularına
Bu kadarı Kafi diyebilmeli
Varlığı dile düşmeden
Kimseyi rahatsız etmeden
Sessiz sedasız
Henüz kendini biliyorken
Yollara düşmeli
Şehadet hakkı için
Alem-i Kebire
Merhaba demeli
Diyebilmeli.
04.03.2015
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 21.11.2016 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!