Gid... Şiiri - Arman Marazyan

İnsan gidebilmeli bazen.
Gitmeyi kafaya koyabilmeli.
Nereye gideceğinin, nasıl gideceğinin bir önemi olmamalı…
Basacağı dikenleri, yoluna çıkan taşları ezerek gitmeli
Aldırmamalı yalnızlığına aldırmamalı yorgunluğuna
Kafası esti ise sadece yola çıkmalı
Ayakları götürür elbet bi yere…

İnsan gidebilmeli bazen
Sevdiklerinin, onun yokluğunu hissedeceğini bilse de gitmeli...
Düşünmemeli geri de kalanları,
Gözleri dolu dolu gidebilmeli...
Giderken geri dönmeyi unutmalı
Çünkü geri döndüğünde her şeyin farklı olacağını bilmeli…

Çıkacağı yoldan vazgeçmemeli,
Ve yüreğini yumarak gitmeli insan!
Hatta giderken anıları eskiciye satıp gitmeli ki
Yola çıkmadan gitmekten vazgeçmesin…
Gözünü açtığında nerede olduğunun önemi yok
Önemli olan gözünü açtığında gittiğini görebilmek
Ne yapacağına ondan sonra karar verebilmek!

Bende gidebilirim bir gün Abbas misali…
Aniden bir mesaj atarım, ‘’gidiyorum’’ diye…
Ne olduğunuzu anlamazsınız.
Damdan düşmüşe dönersiniz.
Siz ‘’Gitme’’ yazana kadar
Bi bakmışsınız ben yolu çoktan yarılamışım…

Siz kendinize iyi bakın!
Beni düşünmeyin.
Su akar, yatağını bulur…

28/10/2012