Gibiyiz Şiiri - Adem Çağlı

Yüzümüze sürdük, günah kirini
Hâkk'tan utanmayan, kullar gibiyiz
Dağıtmışız gönlün ağır yükünü
Değeri kalmayan, pullar gibiyiz

Gelip geçen bizi hep hakir görür
Üç kuruşu bulan, çok fakir görür
Hâkkı anar isek, bak zakir görür
Üstüne basılan çullar gibiyiz

Ne hırkamız vardır, derviş desinler
Gıybet revaçtadır, bizi yesinler
Kurdu gören kuzu hep melesinler
Nefsin ateşinde , küller gibiyiz

Açılmış goncalar, güller ses etmez
Erkeğin direnci, eşine yetmez
Nasıl olur ademin tepesi atmaz
Sazından ses vermez, teller gibiyiz

Aşkın; ne Mecnun'u, ne Leylâ'sıyız
Kendi kendimizin, tek belasıyız
Vadesi yaklaşan can selasıyız
Kendini yermeyen, diller gibiyiz

Oluruz bizlerin, hep ayak bağı
Geçip gitmiş bizden, bak gençlik çağı
Birikti ömürde, hep günah dağı
Bir tövbelik sözden, çatlar gibiyiz

Alim olduk ilim gezmez bizlerde
Kalmamış hiç derman, artık dizlerde
Utanma kalmamış, erkek - kızlarda
Namusu toprağa, katlar gibiyiz

Ne ensarlık yaptık ki muhacire
İhtiyaç kalmamış, bizde ecire
Düzenbazlık doldu, türlü emire
Yalan-dolan ile, haklar gibiyiz