Gibiyim Şiiri - Enver Artuç

Hasretle acıyı koydum içime,
Geziyor bedenim ölmüş gibiyim.
Seven kavuşmaz derler sebep ne,
Yalnız köşelerde kalmış gibiyim.

Acıyla tatlıyı gücümle yendim,
İyi günlerimde libaslar giydim,
Eşimi dostumu canımdan sevdim,
Bahri ummanlara dalmış gibiyim.

Gün güne devrolup güneş açınca,
Sevdanın kanında aşkla pişince,
Saçlarım ağırıp yorgun düşünce,
Yarenle yoldaşa elmiş gibiyim.

Enver’im der çile bende zar gibi,
Tek başıma koca dünya dar gibi,
Düştü içerime alev har gibi,
Yanarak uzaktan gelmiş gibiyim.