Çiçek açtım meyve verdim
Şimdi kuru dal gibiyim
Nice gelip giden gördüm
Kervansız kalan yol gibiyim
Geçip gitti onca ömür hayat
Ne kol kaldı ne tutan kanat
Susuyorum bunca derde inat
Dilim bağlıdandı lal gibiyim
Dermanım yok yere basmaya
Mecalim yok dert kusmaya
Karar verdim artık susmaya
Susuz oruç tutan dil gibiyim
Bunca keder bunca çile
Yaşamadım güle, güle
Savrulmuşum güneş ile
İnan kızgın çöl gibiyim
Attılar beni sıcak yuvadan
Haberim olmadı davadan
Doğdum âdem ile Havva dan
Dünyada Tek kalan kul gibiyim
Kayıt Tarihi : 19.12.2012 00:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sait Benzer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/19/gibiyim-75.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!