Gibiyim Şiiri - Mustafa Sarı

GİBİYİM

Hayat beni hırgalıyor yıkacak
Göz yaşlarım kabarıyor akacak
Beklide karşıma dostlar çıkacak
Sel önüne katmış kütük gibiyim

Ne zalim kadermiş zulüm ediyor
Dertlerim bitmeden biri geliyor
Felek karşımızda bana gülüyor
Hayat sahnesinde komik gibiyim

Dostlarım bana verir teselli
Adalet dediğin kelle kesermi
Yoksa başkaları benden betermi
Yine ben gerçekten bitik gibiyim

Beklide bunlara kendim yol açtım
Nasıl oldu acep niye bulaştım
Nedense hep boynu bükük dolaştım
Oyuncağı kaybetmiş çocuk gibiyim

Sahi dün taşındım geldim ilçeye
Daha zarar açma dedim bütçeye
Niye ki sorunlar benden gitmeye
Her telden oynaya köçek gibiyim

Bazen yaşamak cana yetiyor
Ne sona eriyor nede bitiyor
Talih beni karanlığa itiyor
Topraklar altında böcek gibiyim

Hayat dolu sevilirdim severdim
Bir ben bilirdim ne ise derdim
Dağıttım inanki su koyverdim
Sırılsıklam olmuş cücük gibiyim

Yine dost bildiğim bana dost imiş
İnsan kıymetini insan bilirmiş
Her kışın ardından bahar gelirmiş
İlkbaharı bekleyen bir kuş gibiyim

Bunlar olanlar geçer diyorlar
Nedir nasıldır bilemiyorlar
Diri dur ayakta ölme diyorlar
Ummanı dolaşan ceset gibiyim

Zarar gördü nedense tüm değerlerim
İşe yaramadı beceri ve hünerlerim
Parmaklar kadardı tüm sevenlerim
Mustafa’yım bu dünyada boş gibiyim