Gibiyim Şiiri - Zeki Kengel

Mutluluk aradim yalan dünyada
Dalinda solmus yaprak gibiyim
Tek basina kalmis gibi deryada
Umutsuz hayele dalmis gibiyim

Umutlarim bosa tükenip gitti
Su zalim hayat canima yetti
Nerede umudum tükendi bitti
Virane baglarda güller gibiyim

Fakirlik ne yazik büker belimi
Uzatsam kimse tutmaz elimi
Anlayan yoktur sanki derdimi
Amansiz dertlere düsmüs gibiyim

Anlamaz derdimi kimse bu yerde
Vefasiz sevgili koydu bu derde
Toprak parcasiyim sanki cöllerde
Yagmura muhtac yerler gibiyim

Tatmadim candan biraz sevmeyi
Unuttum dünyada sanki gülmeyi
RABBIM vermis bitmez cileyi
Yasarken ölen kullar gibiyim

Anlayan yoktur izah etsemde
Icim kan aglar distan gülsemde
Zevk icin seviyor kimi sevsemde
Kaderine küsmüs kullar gibiyim

Isyanim sevgiye gülüp gecene
Acirim teselli diye icene
Canim fedadir candan sevene
Aska inanmayan kullar gibiyim

Severim sevenim olsa canimdan
Hic birsey bekleme dünya malindan
Yasarken bikar oldum canimdan
Ölmeden mezara girmis gibiyim

Yinede sevene kurban bu canim
Dostum diyene gönül mekanim
Yalniz garip fakir insanim
Hayatta derbeder kullar gibiyim