Gibiyim Şiiri - İsmail Doğan

Cehenneme çevirdin hayatımı,
Baharında kuruyan, fidan gibiyim,
Dost sandığım biri sıkar canımı,
Duygudan köpüren, seller gibiyim.

Haksızlığın ataşında yanmışım,
Eyvah bana sana nasıl kanmışım,
Sırlarımı söyleyen dost sanmışım,
Gülünü kaybetmiş, bülbül gibiyim.

Hey dost inkar etme yanlışları,
Acımadan harcardın insanları,
Bu gözler unutmaz yapılanları,
İhanet zehiri, içmiş gibiyim.

Adını ezber etmiştim dilime,
Söyledikce yaş geliyor gözüme,
Baykuşlar konmuş bağıma gülüme,
Konuşmaz dilim, dilsiz gibiyim.

Sermesin yoluma kırmızı halı,
Aldın mı köşede köşkünen yalı,
Sevin sevin o da dünyanın malı,
Dikenler büyümüş, yollar gibiyim.

Güneşin önünde oldun bir bulut,
Yıkıldı hayaller kalmadı umut,
Kaybettin DOĞANİ’yi hey zalım dost,
Kökünden sökülen, çınar gibiyim.