Gibiyim Şiiri - Ayhan Kocabay

Öyle yorgunum ki,öyle derbeder
Çaresiz hüzünlü,naçar gibiyim
Sanki yüreğimde,dertler harp eder
Dünyadan bunalıp kaçar gibiyim

Her yerde engeller sarp yokuşlar var
Etrafımız sarmış ne baykuşlar var
İçi zehir dolu çok bakışlar var
Dünyada lüzumsuz yaşar gibiyim

Geçiyor şu ömür acı kederle
Baş başa kalmışım ben ki kaderle
Yaşamak zorlaştı ar’la heder’le
Sanki, bir boşluğa düşer gibiyim

Hayat gayrı yordu,vede zorlaştı
Ufacık kıvılcım yandı,korlaştı
Dost bildiğin bile gelip hırlaştı
Sanki sonsuzluğa koşar gibiyim

Her taraftım acı göz yaşı dolu
Kaybettim adeta gittiğim yolu
Bir sancı avcıtır kanatı kolu
Yolumu kaybedip şaşar gibiyim

Süremiz mi doldu ömrün sonumu
Yoksa şu hayatın ayaz,donumu
Vade geldi sanki ister canımı
Azrail'e kucak açar gibiyim

Bakışlar hep sahte gülüşler sahte
Kimse uymaz oldu vaade ahde
Sarmış her tarafı bir sürü kahpe
Ölüm şerbetini içer gibiyim

Anlamak zorlaştı hayatı artık
Yaralandı yürek her yanım yırtık
Dünyadan usandık hayattan bıktık
Kendi mezarımı eşer gibiyim

Mevlam sabır versin şu aciz kula
Kimseyi sokmasın zahmete zora
Dönmesin gönüller ateşe hara
Başka bir aleme uçar gibiyim

Ayhan Kocabay.
15.1.2018