Gibiyim Şiiri - Evrim Evrensel

Bana; benden git eyledi karakız,
Yarama eliyle, seriverdi tuz,
Içerimden koptu, kaydı bir yıldız,
Dağdan kopup düşen kaya gibiyim.

İçindeki yerden bana yol verdi,
Elinde hançerin, sandım gül verdi,
Gönül hasbağından koparıverdi,
Dalından kopan o yaprak gibiyim.

Sevgi aleminin al veri yoktur,
Sevenler sevgiye hizmeti haktır,
Hesap kitap ile karnı pek toktur,
Pazara sürülmüş meta gibiyim.

Aşk emeli sevgi, olmaz hesabı,
Arasız duruştur yok ki nikabı,
Sen, ben ölür orda birlik kitabı,
Kazma kürek vuran toprak gibiyim.

Evrim Evrensel der aşk bir ummandır,
Sevgiyi besleyen, gıda tamamdır,
Yar ile yollar sis, pus ve dumandır,
Bulutlardan düşen yağmur gibiyim.