Gibiyim Şiiri - Önder Genç

Kış gibiyim bu aralar.
Esiyor üstüme kar boran.
Gelen gün dünden beter.
Bilinmezin girdabında yine sürgünüm.
Çöllere savrulan seyyah gibiyim.

Yollarım dik yamaç patika.
İkiye bölünmüş bir nehir.
Tahtaları çürük ipten köprü.
Tetikliyor yok saydığım korkuları.
Umutlara yasaklı biri gibiyim .

Çareler çaresiz kıvranıp duruyor.
İmkansızlıklar birer vurgun olup.
Üstüme üstüme gelip duruyor.
Hayat beni sınadığın yetmedimi.
Sayende verana olmuş gibiyim .

Ömür geldi geçti belkilerle.
Hep irkildim uykumda kabuslarla.
Diken üzerinde yaşadım hep.
Kırık dökük bitmeyen varsayımlarla.
Yarı yolda kalmış gibiyim.

Karışmış bende akla kara.
Kanıyor dikiş tutmuyor yara.
Hüzünün rolü yazılmış bana.
Baktığım tüm kurgu senaryolara.
Yine kapana sıkışmış gibiyim.

Bitmiyor hiç iç çatışmalarım.
Kalmışım kalple akıl arasında.
Ne yana baksam tutarsızlık.
Kıyılarımı dövüyor hırçın deniz.
Fırtınada alabora olmuş gibiyim.

Sıfırı bile çoktan tüketim.
Hızla düşüyorum soğuk eksilere.
Buz kutuplarında daha beterim.
Çıkmaz sokak her yanım.
Uçurumun kenarına gelmiş gibiyim.