Gibiyim Şiiri - Abdullah Tüzün

Saçlarına karlar düşmüş avane
Ben bu harla seni haşlar gibiyim
Bakışına yıllar küsmüş divane
Ben bahara yeni başlar gibiyim.
Sen dağları şerha-şerha aşarken
Sen baharı-yazı, tenha yaşarken
Sen bensiz dolarken, bensiz taşarken
Ben yuvasz kalan, kuşlar gibiyim.
Bilmem gecelerin, hiç yel esti mi
Göz ferini şafak, ile kesti mi
Öyle boşalttın ki, gönül testimi
Gözlerimden akan, yaşlar gibiyim.
Bir zamanlar pir'iydim ben bu aşkın
Sel olup coşardı yüreğim taşkın
Yolunda yürürken, ben eşkin-eşkin
Şimdi uygun adım, marşlar gibiyim.
Sen kalbime verdiğim tek sözümdün
Kalbim dursa bile nüvem özümdün
Sen ki, kaş altında ela gözümdün
Bense göz üstünde kaşlar gibiyim.
Bilirmisin kimi günler nedendir
Kimi soydan kimi der anedendir
Hanedendir kimi de hanedendir
Ben seninle deli başlar gibiyim
Eledin de durdun beni un gibi
Beledin yoğurdun hamurun gibi
Sel olsam da elde kalan kum gibi
Bağrıma bastığım taşlar gibiyim.
Şimdi özlediğin bir ömür bensiz
Benden gizlediğin her günüm sensiz
Bahar suskun gönül küskün gül tensiz
Bense güne yeni başlar gibiyim...
_____________ @ _____________
Sevgilerimle.. A.Tüzün ..03.04.17 saat. 23.20