Gibiydin Şiiri - Irmak Kahya

Gözlerindeki bahar çiçekleri solmaya giden
Kalbinde sevda kırıntıları
Yaşadığını sandığın duygu ırmakları
Gerçekle mesafeli doğruların…

Kusursuzluk üzerine kurduğun dünyanda
Kendi kafanın içindeki gerçeklikte
Gözlerini kaçırırken gözlerinden
Sevdiğini sanmaya niyetlisin

Özlemin verdiği boşluğa yabancı mı kalbin?
Oysa yoktu yanında yanarken sen hiç bilmediğin sebepten
Ya da sıkı sıkıya tutunduğunda hayata
Nasıl sevilenin yokluğunu hissetmezdi gerçekten seven?

Kendine dönük gerçekliğinde uzaktın bölüşmeye
Ondan kalamazdı seninle
Sen en çok gibiydin
Karşılaştığında ilgili
Birlikteyken sever
Ve bir gün gidince üzgün …