Gibisin Şiiri - Semih Çiftci

Yaz ortasın beni üşüten ayaz gibisin
Kış ortasında içime düşen kor gibisin
Gece karanlığında yüreğimi yakan ateş gibisin
Sen içinde vucut bulduğum hayat gibisin

Sen haytta canımı sıkan bir iplik gibisin
Sen mesafelerin söndüremediği ateş gibisin
Sen benim damarlarımda dolanan kan gibisin
Sen içinde vucut bulduğum hayat gibisin

Gönlümü çalan usta bir hırsız gibisin
Nefesimi boğan yılan zehri gibisin
Sen başımı döndüren bir afyon gibisin
Sen içinde vucut bulduğum hayat gibisin

Sen iple çektiğim bayramım gibisin
Sen bitmesini istemediğim yolum gibisin
Sen menim tek neşe kaynağım gibisin
Sen içinde vucut bulduğum hayat gibisin

Ama sen artık uzanamadığım el gibisin
Sen Ateşimin yakmadığı maşuk gibisin
Sen korun düşmediği yürek gibsin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen yolların bitirdiği aşk gibisin
Sen günlerin götürdüğü maşuk gibisin
Sen güneşin erittiği buzum gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen gün geçsede bitmeyen sızım gibisin
Sen uzaklaştıkça harlanan ateş gibisin
Sen uzak diyarlarda yüreğimden parça gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen içimde kalan bir ukde gibisin
Sen içimden söylediğim bir kuple gibisin
Sen kenardan alamadığım bir sufle gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen hayatta veremediğim bir karar gibisin
Sen yüreğime gelen bir zarar gibisin
Sen aslın yazın ortasın yağan kar gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen her gün boyunca aklımda gibisin
Sen her gece boyunca rüyamda gibisin
Sen aslında benim tüm acılarımda gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen gözümden damlayan yaş gibisin
Sen damarımda dolaşmayan kan gibisin
Sen benim hayattan alamadığım tat gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin

Sen düşünmekten bulanan zihnim gibisin
Sen yaşamaktan bezdiğim hayatım gibisin
Sen yolun sonunda düştüğüm kuyu gibisin
Sen artık bana çok uzak bir diyar gibisin