Gibisin Şiiri - Hüseyin Parlakdemir

Sızılanma gönülüm anlamıyorlar
Dünyayı başına yıkmış gibisin
Seven insanları bilemiyorlar
Kendini ateşe yakmış gibisin

Seven sevilmezse acı çekiyor
Sevdiklerim hep uzaktan bakıyor
Gönlümün tahtına ateş döküyor
Yıkılmış ezilmiş çökmüş gibisin

Karaymış bahtım düşürdü derde
Yazılan gelirmiş başa gaderde
Sevgi ile arama çekiliş perde
Başından kaynarsu dökmüş gibisin

Seven sevilmezse eriyip gider
Sen seven o sevmez bumudur gader
Bu sevgi bizimle ölüme gider
Şu koca dünya da tekmiş gibisin

Hüseyin in derdi baştan aşıyor
Bir gönülde iki sevgi taşıyor
Bazen ölü gezer bazen yaşıyor
Sanki sen dünya da yokmuş gibisin