Bazen yükselirsin, bazen alçalır,
Gemiler batıran dalga gibisin.
Dağdan iner, denizlere yol alır,
Irmaklarda coşan Volga gibisin.
Gözler dünya değer, hilâldir kaşı,
Sormadım dilberin ne ola yaşı.
Güzelin serinde sırmalı puşu,
Yiğidin başında tolga gibisin.
Birlikte büyüsün narin gülümüz,
Bal ile karışık olsun dilimiz.
Nasıl olsa birleşecek yolumuz,
İzlerde buluşan cılga* gibisin.
İnceliğin seni göğe yükseltir,
Işık vurur, yaprakların yeşertir.
Gökten alır, yeryüzüne boşaltır,
Yağmuru dinmeyen bölge gibisin.
Yakarırsın elin açmış havada,
Kalbin güzellikte, dilin duada.
Ak güvercin yuvalanmış kayada,
Dibinde uyuyan gölge gibisin.
KARAC’OZAN; tüm sevgiler bendedir,
Hak yaratmış, güzellikler sendedir.
Senin gibi güzel, gelir binde bir,
İlimler hatmetmiş bilge gibisin.
10 Mayıs 2016 GÖLBAŞI
*cılga: cılgı, patika, keçi yolu.
Kayıt Tarihi : 30.5.2020 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!