Gibisin Şiiri - Mücahit Sönmez

Aldı Âşık Ramazan:

Dinle sözlerimi ey Sönmezoğlu
Hayattan usanmış yılmış gibisin
Şaşırdı diyorlar sağ ile solu
Bir kuru hayale dalmış gibisin

Aldı Sönmezoğlu:

Sazınla sözünle benzersin şeyhe
Zâhirine baktım olmuş gibisin
Dua et tövbe et yakar Allah'a
Allah'tan belanı bulmuş gibisin

Aldı Aşık Ramazan:

Seni rahat koymaz bu baht-ı karan
Çok tabip dolaştın bulunmaz çaren
Camiyle mescitle açılmış aran
Namazı diskoda kılmış gibisin

Aldı Sönmezoğlu:

Allah diye oldun bir kıza tâbi
Tuğçe'ye diyorsun artık "ya Rabbi"
İşçi gibi ele alıp matkabı
Kâbe duvarını delmiş gibisin

Aldı Aşık Ramazan:

Gerçeği unuttun hayal güdünce
Kârını bıraktın zarar edince
Agnostik sevgilin koyup gidince
Saçını başını yolmuş gibisin

Aldı Sönmezoğlu:

Tuğçe'nin derdinden şişer patlarsın
Şimdi de Biyolog diye çatlarsın
Bu gidişle uçurumdan atlarsın
Freni boşalan dolmuş gibisin

Aldı Aşık Ramazan:

Âşık Ramazan'ım eyledik yarış
Gurbeti dolaştık biz karış karış
Bizlere yakışan sevgi ve barış
Nefreti gönülden silmiş gibisin

Aldı Sönmezoğlu:

Sönmezoğlu görmem insanları hor
Sevgiyle yaşamak bu kadar mı zor
Sözlerim içine düşürmesin kor
Kızmaktan ziyade gülmüş gibisin