Bahar gelince dökülen yapraklar
Bedenden ayrılan bir ruh gibidir
Dökülüp yaprağı kalmayan ağaç
Umutlarını yitirmiş insan gibidir
Rastgele her yerde çıkan çiçekler
Yaşama sıkı sıkıya bağlanan insan gibidir
Ben burada varım yaşıyorum diyenler
Yaşam ile bütünleşen canlılar gibidir
Denizde dalga yapıp esen bu rüzgar
Hiddetlenip şaha kalkan bir at gibidir
Daima ileriye akıp giden sular
Engelleri bir bir aşan insan gibidir
Gün geçtikçe ilerleyip biten bu zaman
Boş duran insanın kötü habercisi gibidir
Yaşamayı sevip hayatı anlayan insan
Var olan bu dünyanın belirtisi gibidir
(15.03.2003)
Kayıt Tarihi : 24.5.2011 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdinç Güder](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/24/gibidir-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!