Ağaçta son kalan yaprak gibi,
Hayatta tek başıma yalnız kalmışım ben,
Yazı umutla bekleyip yeşerecekken,
Dalımdan düşüp savrulmuşum ben.
Şelaler gibi akıp coşmaya çalışırken,
Bir yudum suya hasret kalmışım ben,
Hep neşe verip mutlu olmayı çabalarken,
Kendimi kandırdığımı hesaba katmamışım ben.
(14.01.2004)
Songül SandıkçıKayıt Tarihi : 5.3.2006 02:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Songül Sandıkçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/05/gibi-ve-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!