Gibi Şiiri - Hayrettin Tarhan

Bilmez misin sonsuza dek senin kalbim
İstediğin zaman gel gir ilk günkü gibi
Ben senin uğruna gururu yerlere serdim
İstersen ez artık toprağı çiğner gibi

En büyük dert içimde ki hasret sancısı
Beni öldürüşün söyle bu kaçıncısı
Her sözün ruhumda bir ateş parçası,
Yak artık yakabildiğin kadar alev gibi

Seni görmek için her hafta başında
Dolap beygirine döndüm sokak ortasında
Tazelenen her umudun sonrasında
Yık yıkabildiğin kadar duvar gibi

Gösteremedim sana benim gördüğümü
Kara kışa çevirdin sonunda ömrümü
Geçir boynuma ellerinle kör düğümü
Sık sıkabildiğin kadar boğar gibi

Hiçe saydım şanımı sevdan yüzünden
Sakındım seni nazardan kem gözlerden
Hasreti bıraktın bana bir hiç yüzünden
Vur vurabildiğin kadar felek gibi