bilmediğim yerlerden
görmediğim caddelerden
bitmeyecek zamandan
geçer gibi
anladığım insanları
geçmişin sokaklarından
teker teker sormadan
seçer gibi
çoktan kurumuş denizden
rüzgar olmuş gölgemizden
dünyalarda kendimizden
geçer gibi
beklemekten yorulmuşlar
uçup gidiyorken kuşlar
sabahları gözlerimi
açar gibi
oturup da bahçelerde
kapanırken siyah perde
mavi-yeşil havayı
içer gibi
çoktan kurumuş denizden
rüzgar olmuş gölgemizden
dünyalarda kendimizden
geçer gibi
yok olmaktan bıkmış yazlar
zaman geçer anlamazlar
bitmeyek zamandan
kaçar gibi
çoktan kurumuş denizden
rüzgar olmuş gölgemizden
dünyalarda kendimizden
geçer gibi
Kayıt Tarihi : 20.1.2006 02:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Öztireli](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/20/gibi-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!